.jpg)
De weken vliegen om hier. Na onze vakantie kwam Madelon ook terug uit Nederland met het goede nieuws dat ze een baan heeft. Ze had precies drie weken om alles in orde te maken, en toen stonden we weer op het vliegveld. Van Bahrain naar Addis Abbeba, naar Harare, naar Lusaka. Na een overnachting daar door naar Solwezi, en daar vandaan met de auto door naar een coppermine in het noorden van Zambia. De bedoeling is dat ze daar een training krijgt van 3 maanden, waarna ze hoopt ergens in Afrika op een wat leukere plek te komen. Helaas zijn de berichten die we tot dusver van haar krijgen niet erg positief. Nu schijnt ze daar ook bizarre uren te moeten draaien, de ene dag van 04.00 tot 21.00 uur en de andere dag van 06.00 tot 21.00 uur. Tja, 17 of 15 uur achtereen werken, daar wordt niemand vrolijk van, dat is begrijpelijk. Voorlopig wil ze proberen het vol te houden, en eens zien of ze na een periode kan worden overgeplaatst.
Dezelfde dag dat Lon vertrok, kwamen onze vrienden Marianne en Theo hier aan. Een ontzettend leuke, gezellige en relaxte week met hen doorgebracht. Jan kon een paar dagen vrij nemen, en het waren heerlijke dage
n. De temperatuur is lekker gedaald, en zo konden we ook de avonden weer buiten eten en zitten. Hoewel Marianne zei, dat Theo eigenlijk nooit zwemt, was hij de avond dat ze aankwamen de eerste in het zwembad, hihi. En ook verder in de week was hij meestal de eerste 's morgens die we erin hoorden plonzen! Na een week vertrokken we dus weer richting vliegveld, Marianne en Theo het vliegtuig in, en Lennard kwam eruit. Super, nu weer lekker een anderhalve week met mijn andere kind! Als hij weer gaat, staan de volgende al bijna te trappelen, Mike en Lydia komen begin november voor anderhalve week hiernaar toe. Hartstikke leuk!
Verder zijn we druk met de Nederlandse vereniging. Eigenlijk best wel veel werk, die club heeft een poosje zonder actief bestuur gezeten, dus moeten we heel veel proberen op te bouwen. En soms naar en ondankbaar werk, we krijgen allerlei dingen uit het verleden over ons heen, maar we doen ons best om er weer een grote gezellige club van te maken. In november een puzzeltocht met bbq in de woestijn, in december de Sinterklaas viering. Het staat hier inmiddels vol met Sint en Pietspullen, de staf staat in de hoek en de pakken hangen aan de kast! En zo proberen we elke maand een aardige activiteit voor de leden te organiseren. Hopelijk wordt het weer wat met de vereniging, aan ons zal het niet liggen!
De laatste week van onze vakantie waren wij in Singapore. Jan was daar al vaker geweest, en wist er uitstekend de weg. Met de metro kom je overal, en ik denk wel dat we alle interessante plekjes hebben bezocht. Veel, heel veel tempels gezien, in Chinatown en in Little India. Hindu tempels, met ontelbaar veel gekleurde beelden die er naar ons onwetend oog zeer angstaanjagend uitzien. En Boedha tempels, die door het goudgeschitter zo nu en dan pijn doen aan je ogen. Ontzettend boeiend om doorheen te wandelen en te kijken en meebeleven wat al die mensen er doen. In een van de Boedha tempels waren wij net op de bovenveranda, toen er een aantal monniken binnenkwam en er een dienst startte. Wij hebben een poosje zitten kijken vanaf boven op onze kr
ukjes, en door de continue tantra en wierookgeuren raak je zelf zomaar in een soort van trance. Deze tempel was gewijd aan de tand van Boedha, die lag dan ook in een volledig gouden kamer ten toon gesteld. Heel, heel fascinerend om allemaal te zien.
Ook bezochten wij een enorme orchideen tuin. Toevallig kwamen wij er op een blijkbaar speciale dag, er trouwden die dag 165 bruidspaartjes. Duizenden orchideen hebben we er gezien, en ik had er werkelijk geen idee van dat er wel 30.000 verschillende soorten waren! Sentosa Island, een boottocht op Singapore river, Bugis Street, de markten, Orchard Road met de malls, van alles ondernomen. Zelfs een bezoekje aan de mooiste
dierentuin die ik ooit heb gezien. Singapore is heel weelderig groen, de dierentuin lijkt wel een jungle waar de meeste dieren vrijwel los lopen, en ik bijna geen hekken heb gezien. Alles groeit en bloeit er, door het vochtige en warme klimaat worden planten en bloemen inmens groot. Zo zag ik er de grootste waterlelie bladeren ooit. Wel een meter in doorsnee! En natuurlijk heel erg lekker eten, in Singapore eten ze de hele dag door. Overal zijn eetgelegenhed
en, klein en groot, en altijd zie je er mensen die zitten te eten. En uiteraard, hebben we onze Singapore Sling gedronken in het beroemde Raffles Hotel. Al met al een hartstikke leuke en gezellige week, en helaas de afsluiting van onze vakantie. Nu weer back to real life hier in Bahrain! 
.jpg)
De weken vliegen om hier. Na onze vakantie kwam Madelon ook terug uit Nederland met het goede nieuws dat ze een baan heeft. Ze had precies drie weken om alles in orde te maken, en toen stonden we weer op het vliegveld. Van Bahrain naar Addis Abbeba, naar Harare, naar Lusaka. Na een overnachting daar door naar Solwezi, en daar vandaan met de auto door naar een coppermine in het noorden van Zambia. De bedoeling is dat ze daar een training krijgt van 3 maanden, waarna ze hoopt ergens in Afrika op een wat leukere plek te komen. Helaas zijn de berichten die we tot dusver van haar krijgen niet erg positief. Nu schijnt ze daar ook bizarre uren te moeten draaien, de ene dag van 04.00 tot 21.00 uur en de andere dag van 06.00 tot 21.00 uur. Tja, 17 of 15 uur achtereen werken, daar wordt niemand vrolijk van, dat is begrijpelijk. Voorlopig wil ze proberen het vol te houden, en eens zien of ze na een periode kan worden overgeplaatst.
Dezelfde dag dat Lon vertrok, kwamen onze vrienden Marianne en Theo hier aan. Een ontzettend leuke, gezellige en relaxte week met hen doorgebracht. Jan kon een paar dagen vrij nemen, en het waren heerlijke dage
n. De temperatuur is lekker gedaald, en zo konden we ook de avonden weer buiten eten en zitten. Hoewel Marianne zei, dat Theo eigenlijk nooit zwemt, was hij de avond dat ze aankwamen de eerste in het zwembad, hihi. En ook verder in de week was hij meestal de eerste 's morgens die we erin hoorden plonzen! Na een week vertrokken we dus weer richting vliegveld, Marianne en Theo het vliegtuig in, en Lennard kwam eruit. Super, nu weer lekker een anderhalve week met mijn andere kind! Als hij weer gaat, staan de volgende al bijna te trappelen, Mike en Lydia komen begin november voor anderhalve week hiernaar toe. Hartstikke leuk!
Verder zijn we druk met de Nederlandse vereniging. Eigenlijk best wel veel werk, die club heeft een poosje zonder actief bestuur gezeten, dus moeten we heel veel proberen op te bouwen. En soms naar en ondankbaar werk, we krijgen allerlei dingen uit het verleden over ons heen, maar we doen ons best om er weer een grote gezellige club van te maken. In november een puzzeltocht met bbq in de woestijn, in december de Sinterklaas viering. Het staat hier inmiddels vol met Sint en Pietspullen, de staf staat in de hoek en de pakken hangen aan de kast! En zo proberen we elke maand een aardige activiteit voor de leden te organiseren. Hopelijk wordt het weer wat met de vereniging, aan ons zal het niet liggen!
