De maand juli startte uitermate plezierig, met de voetbalwedstrijden van het Oranje elftal, die wij met een groot aantal Nederlanders bekeken. Tijdens het begin van de finale wedstrijd zaten wij in de auto om Lennard van de airport te halen. De KLM crew had blijkbaar ook zin om de voetbal te kijken, want er werd flink haast gemaakt om in Bahrain aan te komen. Zo misten wij maar een kwartiertje, van wat later bleek, een helaas verloren wedstrijd. Ach ja, wij hadden toch een ontzettend leuke avond zo met elkaar, met veel bier en (door een paar dames zelfgemaakte) bitterballen! Jan kon gelukkig naar huis komen, om hier (met zijn oranje muts op) mee te feesten. Tja, daarna ging het gewone leven verder, en vertrok hij weer naar Saudi. Die ochtend stond ik op, en dacht .... wat ruikt het toch vreemd in de keuken. Een rare rook lucht .......! Na eens te hebben rondgekeken bleek er iets vreselijk mis te zijn in de meterkast. Onder onze zekeringenkast, daar waar de electriciteit ons kastje binnen komt, stond de boel in de brand. De pijp waar de leidingen in lopen, was finaal weggesmolten en de muur was inmiddels zwartgeblakerd. Direct alle elektra uitgeschakeld en via de office het electriciteitsbedrijf gebeld. Tja, die zouden komen ..... maar wanneer dan ..... inshallah ...... die zelfde dag nog, pfffff! En jee, geen electriciteit .... dat betekent natuurlijk geen koelkast of vriezer, maar veel erger, geen water en geen airco's! Met temperaturen die buiten oplopen tot rond de 50 graden is het niet aan te bevelen om iets open te zetten. Dus, de temperatuur liep binnen gestaag op met zo'n 2 graden per uur. Len en ik zijn die dag maar gaan rondlopen in één van de Malls (die gelukkig wel met a
irco zijn). Maar, rond 3 uur moesten we toch naar huis, in afwachting van de elektra mannetjes. In huis was het niet uit te houden, als een vieze benauwde stilstaande deken kroop de hitte naar binnen. Dan maar in de auto wachten .... oh ja, onze auto had ook al airco problemen en dus hadden we een leenauto. In ieder geval werkte de airco daar wel! Inmiddels hadden wij een klein koffertje gepakt voor het geval dit vóór de avond niet gefikst zou zijn. Net voor donker kwamen er een stuk of 5 mannetjes (merendeel Indiers) die met verbijstering keken naar de ravage. Van de 5 voeren er 2 wat werkzaamheden uit, de rest staat erbij en kijkt ernaar. En, Engels spreken ze nauwelijks, als je iets vraagt, schudden ze heen en weer met het hoofd en zeggen Yessssssss, yesssssssss ..... en dat kan van alles betekenen. Onze tuinman Mohammed (een Pakistani) spreekt een piepklein beetje meer Engels en kon dit voor ons vertalen. Hmmm, er werd een provisorische reparatie uitgevoerd, wij mochten een heel klein beetje elektra gebruiken (2 airco's) en de volgende dag (inshallah ... alweer) kwamen ze terug om het af te maken. Enfin, de volgende dag werd het inderdaad gemaakt, hoewel de gesmolten pijp er nog staat en het koperdraad erbovenuit piept! De foto die je ziet is niet van de meterkast, dit was echt verboden terrein ... veel te gevaarlijk. Maar, is van de elektra voorziening in ons hokje bij het zwembad. Dit om een idee te geven hoe men hier de dingen aanlegt ......
Nu is ellende een relatief begrip. Van Madelon in Zambia kwamen echt heel akelige berichten binnen. Haar baas, een goede veertiger, viel zomaar dood neer tijdens een partijtje squash. Lon was binnen 5 minuten te plaatse, maar helaas was hij niet meer te redden. Een tijd reanimeren wilde niet baten, en het kamp is in diepe rouw. Toevallig waren zijn vrouw en twee heel kleine kindjes net daar om een vakantie te vieren. Een hele trieste gebeurtenis, die ons kind behoorlijk heeft geraakt.
Om toch nog af te sluiten met iets leuks .... ik was jarig! Superleuke verrassing was dat Jan vrij had genomen en uit Saudi kwam om lekker met ons uit eten te gaan. Weer een jaartje erbij. En niet vergeten!! Reuze bedankt allen voor de goede en lieve wensen per mail, telefoon, sms en berichtjes op facebook.
