Qatar en een baby

Wat een veranderingen de afgelopen tijd! Om mee te beginnen, gisteren een geweldig bericht uit Nederland: de tweede kleinzoon van Jan kwam ter wereld. Dean werd gisteren geboren, en vader Aryan en moeder Daan maken het prima zo hoorden we. Leuk voor Damon, een klein broertje!

Tja, op zulke momenten is het toch wel akelig dat we zo ver weg zitten. En, dit zal nog wel een poosje zo blijven. Zoals eerder gemeld, is het werk van Jan in Saudi eind december klaar, en ging hij op zoek naar een nieuw project. Na rijp beraad is het Qatar geworden! Start begin januari en een job voor 4 jaar met een eventuele kleine uitloop. Dit houdt in dat we zeer binnenkort alle spulletjes weer inladen, en richting Doha zullen vertrekken. Nu is het deze keer wat makkelijker, de verhuizing gebeurt over land, het is maar een dag rijden van Bahrain naar Qatar. Uiteraard gingen wij meteen met het vliegtuig (maar 25 minuutjes) naar Doha om er eens rond te neuzen. De eerste indrukken zijn prima, het is wat moderner dan Bahrain, en lijkt hier en daar meer op Dubai. Natuurlijk, het blijft een Islamitisch Midden Oosten land, iets strikter dan Bahrain, maar prima om te wonen. Vrouwen mogen autorijden, abaya's niet nodig en er is één store waar alcohol verkocht wordt, hahahaha. Natuurlijk hebben wij ook overwogen om terug te verhuizen naar Nederland. Het allergrootste nadeel daarvan was dat Jan zeer waarschijnlijk dan weer kriskras de wereld over zou vliegen. En wellicht eens in de twee weken thuis zou komen. Heel heel groot voordeel van wonen en werken in Qatar .... Jan komt elke avond thuis!! En zo heeft elke verandering voor- en nadelen. Misschien een nadeel, in Doha is niet veel keus in huizen. Zo heeft Shell er eigen compounds, met prima huizen en alle voorzieningen. In Bahrain zijn zo weinig Shell mensen, dat wij vrij waren zelf een huis uit te kiezen. Tja, een huis met zo'n grote tuin, en een eigen zwembad ... dat hebben ze daar eenvoudigweg niet. Maar, we vinden ook in Doha vast wel weer een mooi plekje om gezellig te maken! En .... ook daar ruimte genoeg om gasten te ontvangen ............!! Dan .... nog een verandering ..... Madelon heeft besloten dat het genoeg was in Zambia. Haar werksituatie werd zo langzamerhand totaal onwerkbaar, bijzonder akelige collega's, veel te lange werkuren, geen vrije dag meer in de week en ga zo maar door. Ze heeft haar ontslag ingediend en komt half december naar huis. Op de 16e halen wij haar van het vliegveld. En ja, eerst maar eens lekker bijkomen .... en meeverhuizen!

Foto's

Eindelijk tijd (lees zin ...) gevonden om onze foto's van de vakantie in Thailand en Cambodja op een webalbum te zetten. Een 'stukkie' schrijven vind ik altijd prima, maar dat gedoe met foto's .... Nu viel het dit keer ook echt niet mee, we hebben samen in totaal zo'n 2200 foto's gemaakt. En maak daar dan maar eens een selectie uit, pfff. Nu, via onderstaande link zou het moeten lukken. En nee, geen zorg er staan er echt geen 2200 op ... ietsje minder hihi! http://picasaweb.google.com/marjavanderlouw

De tijd gaat snel ....

De weken vliegen voorbij, zo is Madelon alweer druk aan het werk in Zambia en waren Eline, Willem, Esmee en Naud een paar dagen hier. Heel gezellig en de kids waren alle dagen lekker aan het zwemmen in het zwembad. Ook nog wat leuke dingen met ze ondernomen, natuurlijk naar de kamelen, en naar de pottery waar ze zelf een klein potje mochten kleien. Daarna vlogen wij zelf naar Nederland om aanwezig te zijn bij de bachelor bul uitreiking van Lennard. Een feestelijk gebeuren in de Hooglandse kerk en Leiden, met borrel na. Heel grappig was de verwelkoming door de decaan, hij zei blij te zijn met zoveel bullen, en de aanwezigheid van zoveel ouders. Zelfs, zo zei hij, een ouderpaar helemaal overgekomen uit Bahrein! Waar zit u, vroeg hij, en ik stak mijn hand op. Aha, u ziet lekker bruin, ik spreek u later. De grap hiervan kwam pas later, vlak voor wij vertrokken sprak Len een studiegenootje die achterin de kerk had gezeten. En iets had opgevangen over buitenlandse ouders die in de kerk zaten. De opmerking van de decaan ..... wat ziet u bruin .... had zij geschokt als 'bijzonder incorrect' ervaren. Hahahaha, tot zij ons zag en zich realiseerde dat het de ouders van Lennard waren! Enfin, wij waren heel blij erbij te kunnen zijn, en zijn uitermate trots op Len, dat spreekt voor zich. De volgende avond zijn wij met zijn vriendenclub heel gezellig uit eten gegaan. Al met al vlogen ook die dagen om met dierbare vrienden en familie. Marion, bedankt weer voor het heerlijke ontbijt (met kroketten dit keer), Madi een hele snelle 'bijklets' dit keer, Marianne en Theo, supergezellige avond en ochtend, Dieuwke en Boy, fijn om te zien dat het goed met je gaat, Linda en Piet, lekker bijgekletst en gelunchd, even onze neuzen laten zien aan de schoonmoeder van Jan, en natuurlijk de eerste avond met Aryan, Daan, Damon, Mike, Lydia en Len uit eten geweest.

En dan nu, zit onze tijd in Bahrein er bijna op. Eind december is het project in Saudi klaar, en zal er verhuisd gaan worden! Spannend, ik houd jullie op de hoogte!