Hittegolf?

Internet is een geweldige uitvinding. Zo kan ik elke dag de Nederlandse kranten lezen. Maar, regelmatig zit ik hoofdschuddend achter mijn computer. Zo ook vandaag, er wordt melding gemaakt van een hittegolf. Nu wonen wij in een van de Golfstaten, en hitte is hier een zeer normale zaak. Dus, denk ik dat ik aardig weet wat een hittegolf is. Ik lees met verbijstering dat er in Nederland direct waarschuwingen uitgaan ..... En waarvoor dan? Aha, het gaat over de 'ouderen'. Die moeten, zo lees ik, tomatensap drinken! Jee, ouderen .... ik lees het hele artikel door, en kan er niet goed achter komen wie ze bedoelen met die ouderen. Zelf word ik aankomende maand 53, oeioei, misschien ben ik wel een van die ouderen. En ik woon in een permanent hittegolfland. En, oh oh wat een ramp, ik lust geen tomatensap! Wel tomatensoep, zou dat ook goed zijn? In Nederland wordt een 'Nationaal Hitteplan' gemaakt. Ik vraag mij vertwijfeld af of, als ik een van die 'ouderen' ben, ik dan ook meteen seniel en erg dom ben. Want zo komt het wel op mij over. Hoe komt het toch dat in Nederland ouderen als volslagen achterlijk worden behandeld. In andere landen zijn oudere mensen juist heel wijs, aan hen wordt om raad gevraagd. Zij zijn namelijk degenen die al alles hebben ervaren, hitte, koude, storm .... Ik kan er met mijn pet niet bij. Wat een arrogantie, wie denkt nu toch dat iemand die ouder is, meteen zijn verstand verliest? En dan het hele verhaal van een hittegolf, pffff. Jan werkt in Saudi, daar wordt gewoon gewerkt in temperaturen die soms het bevattingsvermogen te boven gaan. Boven de 50 graden wordt het werk stil gelegd ..... maar ja ..... de thermometer staat natuurlijk nooit boven de 50!!

Weer alarmen in Nederland, bij storm, sneeuw, en als het eens een keertje 30 graden is?? Bah, wat een betutteling. Grrrr, ik sluit het bericht snel af, dan maar liever lezen over Wesley en Jolanthe ... nu nog even voetballen Wesley vrijdag!!

Nederland

Wij arriveerden tegelijk met de verkiezingsuitslagen in een grijs en nat Nederland. Jammer dat wij expats niet meer via Internet kunnen stemmen, dit had de boel een stuk eenvoudiger gemaakt! Enfin, nu wij hier de pogingen volgen die tot een nieuw kabinet moeten leiden, vragen we ons toch af wat stemmen sowieso voor nut heeft. Blijkbaar gaat het niet over de grootste partijen, maar meer wie er (niet) met wie wil .... Wij volgen het hiervandaan gelaten, en hopen toch van harte dat Nederland er beter van zal worden! Ons weekje Nederland was daarentegen super! Vriendin Marion had in alle vroegte toen wij aankwamen een fantastisch ontbijt klaarstaan, en bakte zelfs bitterballen (die allemaal op gingen, hihi). Onze eerste dag hebben wij besteed aan de inkoop van stapels boeken en DVD's. Jan schrok behoorlijk toen hij naderhand de stapel eens bekeek, en bedacht vervolgens dat wij meteen nieuwe koffers nodig hadden. Dus, opnieuw langs de winkels en twee royale koffers aangeschaft, hahahaha. In Kijkduin hadden wij een heerlijk huisje, ruim en een schitterende ligging. Vlak achter het duin, met een enorm stuk bos aan de voorkant. Het weer knapte aardig op gelukkig, en wij konden elke dag buiten zitten. Uit de wind, dat wel, maar de zon liet zich flink zien. Niet je kop boven het maaiveld uitsteken, want dat was vreselijk koud (vonden wij!). Het was een komen en gaan van bezoek elke dag. Vrienden, familie en alle vier de kids waren present. En leuk, kleinzoon Damon is een ontzettend lief mannetje, totaal niet eenkennig en hij vermaakte zich prima met bolderkar in 'ons bos'. Lekker bijgekletst met iedereen en ook nog tijd voor een dagje samen op stap. We gingen naar Gouda, waar Jan het huis waar hij is geboren liet zien. Vervolgens poffertjes gegeten en via het landelijke groene hart weer naar Kijkduin. Op zondag naar Schiphol om Madelon uit te zwaaien. Zij is weer voor 3 maanden naar Zambia vertrokken. Enig minpunt deze week, was de afzegging van vrienden Marianne en Theo, zo jammer, die afspraak stond al maanden vast. En vlak voor ze zouden komen, ging Marianne door haar rug, en kon niet meer op of neer. We baalden er allemaal stevig van, maar ........ hopelijk komt er snel een herkansing! Het ziet er naar uit dat Lennard zijn bachelor heeft gehaald. Het wachten is nog op een laatste cijfer. In dat geval komen wij uiteraard naar de uitreiking van zijn bul in oktober. Hier in Bahrain is het rustig geworden, veel van onze kennissen zijn voor de zomer vertrokken. Wij blijven nog even, eerst komt Lennard een maand naar hier, en zelf gaan wij pas half augustus met vakantie (waarvan tzt een verslag, natuurlijk!).

Zomer

De zomer is begonnen! Zomaar ineens gaf de thermometer aan dat het meer dan 50 graden is buiten, pffff. Dat is warm, erg warm. Vorige week begon de temperatuur ineens op te lopen. Ook in de avond koelt het niet meer af. Een afscheidsfeestje in de avond was een vochtige bedoening. Met 38 graden en een vochtigheidsgraad van 65 procent, voeg daarbij (lekker) pittig Thais eten ...... hielden wij het niet droog. Dat de gastvrouw ook nog een traantje wegpinkte bij het afscheid, was niet te merken. Natte gezichten hadden wij allemaal, hihi. Wij constateren tevreden dat de chiller in de pool absoluut geen overbodige luxe is geweest. De enige manier om buiten te zijn, is immers tot aan je neus in het koele water zitten. Het water wordt bij ons niet warmer dan zo'n 30 graden, heerlijk!! De struiken in de tuin vinden het blijkbaar prima, al die zon en warmte. De zielige stompjes van zo´n 20 centimeter die wij vorig jaar hebben geplant groeien als kool. De bougainville denkt dat hij onkruid is, het woekert overal dwars doorheen en bloeit met een heftigheid waar wij met ontzag naar kijken. Wat een bloemenpracht!! De vakantie van Madelon in Bahrain zit er weer op, haar laatste weekje brengt ze in Nederland door. Ze zal daarvandaan weer voor drie maanden naar Zambia vertrekken. Half september vliegt ze dan, via Nederland weer naar hier. Soms lijkt het ons wel dat er continu dierbaren in vliegtuigen zitten. Zijn we het zelf niet, is het Lennard wel die regelmatig op en neer vliegt naar Bahrain, Madelon die elke drie maanden in zo´n 5 verschillende vliegtuigen zit, Mike en Lydia die via Sri Lanka, Maldives, Engeland weer naar Nederland vlogen. En woensdag zitten we er zelf weer in, we gaan voor een kleine 10 dagen naar Nederland en zullen in Kijkduin verblijven. Hebben enorm veel zin om iedereen weer eens te zien. Maar ja, wat pakken we in? De laatste keer dat wij een jas nodig hadden, was in februari 2009! Elke keer als wij gaan pakken voor een vakantie zegt Jan hoopvol, heb je aan één koffer voldoende? Hahahaha, natuurlijk niet! Nu heb ik een goed excuus, er moeten immers jassen, truien, lange broeken en dikke pantoffels mee? De verkiezingscampagnes volgen wij hier (een beetje), stemmen gaat dit jaar helaas niet lukken. Net op de dag dat wij naar Nederland vertrekken, en Jan eerst nog vanuit Saudi naar Bahrain moet reizen. De voetbalgekte gaat hier (nog) aan ons voorbij, geen Oranje op de straten of compounds. Wel maken we plannen om de wedstrijden met elkaar te bekijken. En dan maar hopen dat wij lang onze oranje shirtjes aan kunnen trekken!