Nederland
Wij arriveerden tegelijk met de verkiezingsuitslagen in een grijs en nat Nederland. Jammer dat wij expats niet meer via Internet kunnen stemmen, dit had de boel een stuk eenvoudiger gemaakt! Enfin, nu wij hier de pogingen volgen die tot een nieuw kabinet moeten leiden, vragen we ons toch af wat stemmen sowieso voor nut heeft. Blijkbaar gaat het niet over de grootste partijen, maar meer wie er (niet) met wie wil .... Wij volgen het hiervandaan gelaten, en hopen toch van harte dat Nederland er beter van zal worde
n! Ons weekje Nederland was daarentegen super! Vriendin Marion had in alle vroegte toen wij aankwamen een fantastisch ontbijt klaarstaan, en bakte zelfs bitterballen (die allemaal op gingen, hihi). Onze eerste dag hebben wij besteed aan de inkoop van stapels boeken en DVD's. Jan schrok behoorlijk toen hij naderhand de stapel eens bekeek, en bedacht vervolgens dat wij meteen nieuwe koffers nodig hadden. Dus, opnieuw langs de winkels en twee royale koffers aangeschaft, hahahaha. In Kijkduin hadden wij een heerlijk huisje, ruim en een schitterende ligging. Vlak achter het duin, met een enorm stuk bos aan de voorkant. Het weer knapte aardig op gelukkig, en wij konden elke dag buiten zitten. Uit de wind, dat wel, maar de zon liet zich flink zien. Niet je kop boven het maaiveld uitsteken, want dat was vreselijk koud (vonden wij!). Het was een komen en gaan van bezoek elke dag. Vrienden, familie en alle vier de kids waren present. En leuk, kleinzoon Damon is een ontzettend lief mannetje, totaal niet eenkennig en hij vermaakte zich prima met bolderkar in 'ons bos'. Lekker bijgekletst met iedereen en ook nog tijd voor een dagje samen op stap. We gingen naar Gouda, waar Jan het huis waar hij is geboren liet zien. Verv
olgens poffertjes gegeten en via het landelijke groene hart weer naar Kijkduin. Op zondag naar Schiphol om Madelon uit te zwaaien. Zij is weer voor 3 maanden naar Zambia vertrokken. Enig minpunt deze week, was de afzegging van vrienden Marianne en Theo, zo jammer, die afspraak stond al maanden vast. En vlak voor ze zouden komen, ging Marianne door haar rug, en kon niet meer op of neer. We baalden er allemaal stevig van, maar ........ hopelijk komt er snel een herkansing! Het ziet er naar uit dat Lennard zijn bachelor heeft gehaald. Het wachten is nog op een laatste cijfer. In dat geval komen wij uiteraard naar de uitreik
ing van zijn bul in oktober. Hier in Bahrain is het rustig geworden, veel van onze kennissen zijn voor de zomer vertrokken. Wij blijven nog even, eerst komt Lennard een maand naar hier, en zelf gaan wij pas half augustus met vakantie (waarvan tzt een verslag, natuurlijk!).
Wij arriveerden tegelijk met de verkiezingsuitslagen in een grijs en nat Nederland. Jammer dat wij expats niet meer via Internet kunnen stemmen, dit had de boel een stuk eenvoudiger gemaakt! Enfin, nu wij hier de pogingen volgen die tot een nieuw kabinet moeten leiden, vragen we ons toch af wat stemmen sowieso voor nut heeft. Blijkbaar gaat het niet over de grootste partijen, maar meer wie er (niet) met wie wil .... Wij volgen het hiervandaan gelaten, en hopen toch van harte dat Nederland er beter van zal worde
n! Ons weekje Nederland was daarentegen super! Vriendin Marion had in alle vroegte toen wij aankwamen een fantastisch ontbijt klaarstaan, en bakte zelfs bitterballen (die allemaal op gingen, hihi). Onze eerste dag hebben wij besteed aan de inkoop van stapels boeken en DVD's. Jan schrok behoorlijk toen hij naderhand de stapel eens bekeek, en bedacht vervolgens dat wij meteen nieuwe koffers nodig hadden. Dus, opnieuw langs de winkels en twee royale koffers aangeschaft, hahahaha. In Kijkduin hadden wij een heerlijk huisje, ruim en een schitterende ligging. Vlak achter het duin, met een enorm stuk bos aan de voorkant. Het weer knapte aardig op gelukkig, en wij konden elke dag buiten zitten. Uit de wind, dat wel, maar de zon liet zich flink zien. Niet je kop boven het maaiveld uitsteken, want dat was vreselijk koud (vonden wij!). Het was een komen en gaan van bezoek elke dag. Vrienden, familie en alle vier de kids waren present. En leuk, kleinzoon Damon is een ontzettend lief mannetje, totaal niet eenkennig en hij vermaakte zich prima met bolderkar in 'ons bos'. Lekker bijgekletst met iedereen en ook nog tijd voor een dagje samen op stap. We gingen naar Gouda, waar Jan het huis waar hij is geboren liet zien. Verv
olgens poffertjes gegeten en via het landelijke groene hart weer naar Kijkduin. Op zondag naar Schiphol om Madelon uit te zwaaien. Zij is weer voor 3 maanden naar Zambia vertrokken. Enig minpunt deze week, was de afzegging van vrienden Marianne en Theo, zo jammer, die afspraak stond al maanden vast. En vlak voor ze zouden komen, ging Marianne door haar rug, en kon niet meer op of neer. We baalden er allemaal stevig van, maar ........ hopelijk komt er snel een herkansing! Het ziet er naar uit dat Lennard zijn bachelor heeft gehaald. Het wachten is nog op een laatste cijfer. In dat geval komen wij uiteraard naar de uitreik
ing van zijn bul in oktober. Hier in Bahrain is het rustig geworden, veel van onze kennissen zijn voor de zomer vertrokken. Wij blijven nog even, eerst komt Lennard een maand naar hier, en zelf gaan wij pas half augustus met vakantie (waarvan tzt een verslag, natuurlijk!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten