vrijdag 27 mei 2011

Leven in Doha

Soms schiet het bloggen er wel eens een poosje bij in. Is er niets te vertellen dan? Tja, geen echt interessante zaken beleefd, maar natuurlijk kabbelt ons leven in Qatar door hoor! Zo op het oog lijkt het leven in Bahrain en in Qatar hetzelfde, maar er zijn ook veel verschillen. Zo is Jan gelukkig elke avond thuis, maar werkt helaas de meeste weekends door. Hmmm, de opstartproblematiek hè! Dat is hopelijk over een paar maanden achter de rug en kan er 'gewoon gedraaid' worden. Een oranjefeestje was hier ook, geen bal, geen gezeur over eten, aankleding, band, geen roddel en achterklap. Nee, gewoon een oerhollands gezellige partij met de Shell band die nooit meer stopte met spelen, een zaal vol Nederlanders in het oranje die meebrulden met elk nummer, een dansvloer die gewoon te klein was, en vanaf 11 uur moest de drank zelf betaald worden en niemand die daarover kwam klagen! Kortom, wat hebben we een lol gehad, kramp in onze kaken de dag erna! Verder is het wonen hier op deze compound ook volslagen anders. Bijna alle huizen worden bewoond door "Shellers", dus ons kent ons. Het grote zwembad is een ontmoetingsplek waar doordeweeks de vrouwen op hun luchtbedjes ronddobberen, kopjes koffie met stroopwafel ernaast. En in het weekend met mannen en kids, koelboxen met frozen marguerita's, strawberry daquiri's, wijntjes en biertjes, en een berg plezier. We noemen het dan ook onze camping (gelukkig geen camping smokings nog gesignaleerd), en het was even wennen, maar we hebben hier in de afgelopen drie maanden al meer lol gehad dan in de jaren Bahrain! Vorige week gingen we met een hele club in een dhow de zee op, heerlijk zwemmen onderweg, bbq aan, ook dat was een prachtige dag. Toch wel een groot verschil hier is de positie van de vrouw. We hebben er niet echt last van, maar doordat Madelon bij ons woont, ontdekten we toch wel gekke dingen. Zo moest Jan een verklaring ondertekenen waarin hij aangeeft de sponsor van haar te zijn, met alle verantwoordelijkheden die er voor dit land bijhoren. Hahaha, nu heb ik altijd al gedacht dat je als ouder de sponsor bent van je kind ..... nieuw shirtje? .... nieuwe schoenen? ..... drankje doen? ... lekker lunchen? ...... Maar dit gaat veel verder. Een van de gekke dingen is bijvoorbeeld, dat als Lon het land uit wil, Jan daar eerst toestemming voor moet geven dat ze een exit permit krijgt. Pfff, 26 jaar ben je dan ..... en mag je nog niks, hahahaha. Enfin, alle verschillen ten spijt, wij hebben het enorm naar ons zin hier. En, kijken uit naar Nederland! Nog twee weken, en dan komen we lekker even frisse lucht opsnuiven!

1 opmerking:

Len zei

Gave actie foto Jan! :D